برنامه ریزی استراتژیک توسعه پایدار گردشگری (مطالعه موردی منطقه 22 تهران)

محمدرضا جدی ثانی * ، محمد ریاحی فر،  پویا پسندیده 3، پرشا کیانی  مجد 4
1-کارشناس ارشد مدیریت محیط زیست  ، مدیر بوستان جنگلی چیتگر 
2- کارشناس مدیریت بحران (امداد در سوانح طبیعی ) 
3- کارشناس ارشد آمایش سرزمین
4-کارشناس ارشد کشاورزی  

چکیده 
امروزه صنعت گردشگری، یک عامل مهم درایجاداشتغال،سرمایه گذاری و توسعة منطقه ای وایجاد انگیزش در اقتصاد عمومی تلقی میشود. گردشگري از مهمترين عوامل عمران نواحي، فعاليتي ارز آور و متعادل کننده، که موجب توسعه اقتصادي و اجتماعي در سطح منطقه شده و توزيع عادلانه درآمد و همچنين اشتغال زايي را همراه دارد. امروزه گردشگري را مي توان ( صنعت سفيد) نام نهاد، زيرا بر خلاف اغلب صنايع توليدي بدون آلوده سازي محيط زيست انساني، زمينه ساز دوستي و تفاهم بين ملت هاست و صلح و صفا را براي مردمان به ارمغان مي آورد. برنامه ريزي راهبردی در امر توريسم و گردشگري در کليه سطوح براي دستيابي به توسعه و مديريت موفق آن امري اساسي است. در صورت برنامه ريزي و توسعه از پيش انديشيده شده، گردشگري قادر است منابع مستقيم اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، محيطي و سياسي را ايجاد و سهم قابل توجهي را در توسعه ملي ايفا نمايد، و به بهبود شاخص هاي عدالت اجتماعي، ارتقاء سطح زندگي، رفاه عمومي و تعادل و توازن منطقه اي منجر مي گردد. بدليل امتيازات فوق است که کشورهاي مختلف به رقابت و تلاش هر چه بيشتر در توسعه گردشگري و جذب هر چه بيشتر گردشگران بين المللي اهتمام مي ورزند. اين کشورها با فعاليت هاي گسترده از جمله: ايجاد اقامتگاهها و هتل هاي زنجيره اي ملي و بين المللي، گسترش خدمات غذايي، خدمات حمل و نقل سريع ، مديريت هدفمند، سيستم هاي اطلاعاتي کارا، به نتايج شگرفي دست يافته اند. منطقه 22 تهران به علت برخورداري از  توانهاي مطلوب طبيعي چه در سطح منطقه اي و چه در سطح ملي داراي ارزشهاي منحصر به فردي است. اين منطقه به علت نزديکي کوه و درياچه و وجود عوامل طبيعي شگفت انگيز، ، جايگاه ويژه اي را در سطح تهران بدست آورده است. اهداف اصلی تحقیق: افزايش کمی گردشگران منطقه و ارتقای سطح امکانات فراغتي و اقامتي، توسعه و رشد اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي حوزه نفوذ طرح، همسان سازي فعاليتهاي گردشگري با ساختارهاي اجتماعي و اقتصادي تقاضاي گردشگري جامعه بومي، حفاظت از محيط زيست در کنار افزايش سطح کاربرد محيط بدون آسيب رساندن  به کيفيت آن، توسعه زير ساخت هاي منطقه جهت پاسخگويي به نيازهاي موجود و آينده می باشد.در چارچوب رئوس کلي، ساماندهی نظام اطلاع رساني، ساماندهي ابزار و تجهيزات گردشگری، آموزش و توسعه نيروي انساني ، توسعه و ساماندهي تسهيلات و خدمات عمومی، برنامه ريزي تشکيلاتي و مديريتي از راهبردهای اساسی برای توسعه گردشگری در منطقه 22 تهران می باشد. روش این پژوهش براساس هدف کاربردی و براساس ماهیت توصیفی – تحلیلی است،که جمع آوری اطلاعات بر اساس مطالعات کتابخانه ای- اسنادی و پیمایشی ، برداشت ميداني صورت گرفته است . به طور کلي مي توان گردشگري پايدارمنطقه  را به کارگيري ظرفيتهاي مناطق طبيعي، احياء و بهره وري آن در آينده  و کمک به شناخت آداب و رسوم و شيوه هاي زندگي مردم  براي کسب تجربه گردشگري، پذيرفتن سود عادلانه مردم محلي از سودهاي گردشگري و بالا بردن اشتياق و انگيزه مردم  دانست.

کلمات کلیدی: گردشگری،برنامه ریزی استراتژیک ،توسعه، منطقه 22 ، تهران